Cümə, 29 Mart 2024
USD : 1.7
EUR : 1.8724
Hava
+25 ° Baku
+18 ° Quba
+17 ° Qusar
+22 ° Gəncə
+27 ° Lənkəran
+32 ° Naxçıvan
+30 ° Salyan
+19 ° Şəki

Niyə Qarabağı tamam azad etmədik?


Bəlkə də elə incə məqamlar var ki, biz onları bilmirik. Bəlkə də elə reallıqlar var ki, onları görə bilmirik


Bircə onu bilirik ki, bu son günlərdə ölkədə çox böyük ruh yüksəkliyi var. İnsanlar sanki on illərin sınıqlığından, əzginliyindən çıxıblar, özlərinə inanmağa başlayıblar. Bəli, bu son günlərdə özümüz haqdakı təsəvvürləri dəyişdik

Göstərdik ki, azərbaycanlılar tək bayatı deməyi, yanıqlı-yanıqlı “Qarabağ şikəstəsi” oxumağı deyil, həm də döyüşməyi bacarırlar. Bu isə çox mühüm məqamdır. Zərrə qədər şübhə etmirik ki, əgər icazə olarsa, azərbaycanlılar bu ruhla düz gedib Xankəndinə çıxa bilərlər.

Amma növbəti atəşkəsə qərar verildi. Olsun. Görünür, bizim bilmədiyimiz hansısa reallıqlar var. Görünən budur ki, Rusiya yaman fəallaşıb. Bu bir neçə gündə ruslar əməlli- başlı təlaş keçirdi, yüksək rütbəli adamlar Bakıya gəldi və nələrisə müzakirə etdi...
Amma mənə ən çox ləzzət edən R.T.Ərdoğanın bəyanatı oldu. Dedi ki, Qarabağ münaqişəsində tərəf varsa, o da Rusiyadır. Üstəlik, əlavə etdi ki, ölkə Ukraynada tərəf olub, Gürcüstanda tərəf olub, Suriyada tərəf olub...

Doğru sözə nə deyəsən? S.Lavrov deyir ki, indi münaqişənin həllinə çox yaxınıq. Amma mən Rusiyanın səmimiyyətinə inanmıram. Qarabağ problemi bu ölkə üçün qarmaq kimi şeydir, onun köməyilə Azərbaycanı da, Ermənistanı da özünə sərf edən məsafədə saxlayır. 

Əslində Azərbaycan ondan çox şey ummur, sadəcə, bitərəf qalmasını istəyir. Di gəl ki, Rusiya bitərəf qala bilmir, çünki tərəfdir, çünki Qarabağın işğalının arxasında dayanır. Elə bu səbəbdən də bir daha deyirik ki, bu ölkənin səmimiyyətinə qətiyyən inanmırıq. Özümüzə inanmalıyıq. Nə qədər ki, biz öz ərazimizdə hərbi əməliyyatlar aparırıq, heç kim bir söz deyə bilməz.

Ordumuza inanmalıyıq. Ermənistan bu vaxta qədər nəzarətdə saxladığı və bufer zona kimi zəbt etdiyi rayonları elə asanlıqla işğal etmişdi ki, onda bizim insanlarla bağlı yanlış təsəvvür yaranmışdı – güman edirdilər ki, azərbaycanlılar heç bir vaxt ordu yarada bilməyəcək, heç vaxt döyüşməyi və hücum etməyi öyrənə bilməyəcəklər. Amma budur, azərbaycanlılar ordu yaratmağı da, döyüşməyi də öyrəndi. Hamı öyrənir. Biz də öyrəndik, ən əsası da öz səhvlərimizdən. Daha əvvəlki səhvlər olmayacaq. Daha zəif Azərbaycan olmayacaq, çünki zəif Azərbaycan artıq keçmişdə qaldı....

Güclü orduya malik olmağın başqa tərəfi də var. Güc olmayanda diplomatiya da köməksiz olur, güc olmayanda diplomatlar da yazıq olurlar. Son hadisələr diplomatiyamızın da mövqelərini möhkəmləndirdi, indi elə diplomatlarımız da özlərini daha inamlı hiss edəcəklər...

Əvvəldə dedik ki, Rusiyanın canfəşanlığına inanmırıq. Amma onlar həqiqəti deyirsə və ortalıqda həqiqətən mühüm razılaşma konsepsiyası varsa danışıqlar ərəfəsində vəziyyətimiz daha möhkəm və etibarlı, həm də güclü olacaq.

Ona görə də düşünürük ki, baş verənlər Qarabağ problemində mühüm dönüşün ərəfəsidir. Artıq hamı deyir ki, mövcud status-kvo yolverilməzdir və vəziyyət dəyişməlidir. Əslində bu qənaət çoxdan meydana çıxmalı idi. Ona görə ki, atəşkəs düz 22 ildir ki, davam edir. 

Bir məqamı nəzərə almaq lazımdır ki, atəşkəs hələ problemin həlli, sülh demək deyildir, o, bir növ problemin siyasi həllini tapmaq üçün taym-autdur. Məsələnin siyasi həllini tapmaq lazım gələcək, özü də çox tez zamanda. Bir daha deyirik ki, Azərbaycanın gücünü göstərməsi bu prosesi sürətləndirəcək...

Bir məsələni də demək lazımdır. Təəssüf ki, Rusiya ilə danışıqların təfərrüratı bizə məlum deyil. Əslində danışıqlar çoxdan aparılır. Bəlkə də bir ildir və ya bir az da artıqdır ki, media hansısa “Lavrov planı”ndan yazır... 

Ola bilsin ki, elə həqiqətən də belə şey var. Amma bir daha deyirik ki, Rusiya indi malik olduğu qarmağı əldən verməz, hətta versə belə, bunu nəyinsə müqabilində, tutaq ki, Azərbaycanın Kollektiv Təhlükəsizlik Təşkilatına və ya Avrasiya İttifaqına qoşulmasının müqabilində edər...

Hər halda, yaxın vaxtlarda çox şey aydın olacaq. Hiss olunan budur ki, ruslıar həmsədrlə, hətta xarici işlər nazirilə kifayətlənmədilər, bölgəyə baş naziri göndərdilər. Amma D.Medvedevin sülh niyyətli olmasına adamın heç inanmağı gəmir, ən ona görə ki, Gürcüstanla müharibəni unutmamışıq. Fəqət, nə etmək olar? Azacıq gözləmək lazım gələcək. Düz 22 il gözləmişik, bir – iki ay da gözlərik. Sadəcə, iki məsələni diqqətdə saxlamaq lazımdır.

Birincisi, hərbi əməliyyatlar üçün yaz-yay ayları daha müvafiqdir. İkincisi də budur ki, hərbi teatrı ciddi öyrənməliyik, elə nöqtələri götürməliyik onlar bizə daha çox ərazini nəzarətdə saxlamağa yardımçı olsun...(musavat.com)


Etiket:


Digərxəbərlər

General Mövlam Şıxəliyevin 2 milyondan çox əmlakı özünə qaytarıldı - Siyahı

Putinin ilhaq və səfərbərlik qərarı - Bundan sonra müharibənin taleyində hansı faktorlar əsas rol oynayacaq?

Digər yazıları

Qazaxıstan hadisələri haqda üç ehtimal, bir nəticə...

Niyə hamının gözünə yalnız media görünür?..

Elə ölkə varmı ki, özümüzü onunla müqayisə edək?

Paşinyan siyasi səhnəni nə vaxt tərk edəcək...

Trampa görə ABŞ da İngiltərəyəmi məxsusdur?..

Ən çox oxunanalar