Azərbaycan höküməti Avropaya inteqrasiya siyasətini yürütdüyünü elan edərək bir çox beynəlxalq proqram və layihələrə qoşulmuşdu
Hökümət bütün sahələrdə olduğu kimi təhsil sahəsində də Avropa Birliyi ilə razılaşdırılmış Fəaliyyət planı çərçivəsində üzərinə mühüm öhdəliklər götürmüşdü.
Hazırda Təhsil Nazirliyi tərəfindən bu öhdəliklər çərçivəsində təlim-tərbiyə işinin məzmununun yeniləşməsi, təlim keyfiyyətinin yüksəlməsi, təlimdə və qiymətləndirmədə yeni metodların, texnologiyaların tətbiqi, müəllimin peşə hazırlığı səviyyəsinin artırılması, idarəetmə strukturunun təkmilləşdirilməsi, yeni nəzarət sisteminin yaradılması və s. məsələləri özündə ehtiva edən məktəbəqədər, tam orta, peşə, ali təhsil üzrə proqramlar həyata keçirilir.
Müşahidələr göstərir ki, islahat xarakteri daşıyan bu proqramların həyata keçirilməsi nəticəsində irəliləyişlər əldə edilməklə bərabər sovet təhsil sistemindən qalma sterotiplər də qalmaqdadır. Bu hal daha çox yerli səviyyələrdə təlim-tərbiyə işinin müasir tələblər baxımından idarə edilməsində, müəllim hazırlığında, təhsilə sosial dəstəyin yetərsiz olmasında və digər sahələrdə özünü qoruyub saxlamaqdadır.
Əlbəttə, bu yazıda bizim məqsədimiz Təhsil Nazirliyinin gənc, perspektivli komandasının fəaliyyətini nə təqdir, nə də tənqid etməkdir. İş olan yerdə nöqsan da var. Heç bir zaman bu problemlər Təhsil Nazirliyi tərəfindən inkar edilməmişdir. Bu yazıda məqsəd diqqəti problemlərin kökünə yönəltməkdir.
Son zamanlar mətbuatda və Milli Məclisin toplantılarında problemlərin qabardılması, keçən müddət ərzində yüksək nəticələrin əldə edilməməsi məsələləri qaldırılır. Birincisi, onu qeyd etmək istərdik ki, strateji sahə olan təhsilin inkişafı insan şüuru ilə bağlıdır, buna görə də inkişaf təkamül yolu ilə olmalı, bu sistemdə inqilabçılıq yolverilməzdir. İnanmırıq ki, tənqidçilər bunu bilməmiş deyillər. İkincisi, bizcə, təhsil sistemində bu problemlərin üst-üstə yığılmasında Millət vəkillərinin də “əməyi” olmuşdur. 1994-cü ildən 1992-ci ildə qəbul edilmiş, mütərəqqiliyi ilə bugünkü tələblərə cavab verən Təhsil qanunu faktiki olaraq dayandırıldı. 2009-cu ilə qədər təhsil sistemi Nazirlik tərəfindən verilən sərəncam, əmr və s. normativ sənədlərlə idarə olundu. Bu illər ərzində təhsil sistemi qanunsuz idarə olunan bir ölkəni xatırladırdı.
Həmin illərdə Milli Məclisin Elm və Təhsil Komissiyasının sədrləri, üzvləri dəyişdi, müzakirələr başladı və nəhayət 15 ildən sonra Təhsil qanunu hazır bir şəkildə, pedaqoji ictimaiyyətin müzakirəsinə verilmədən, ayrı-ayrı nüfuzlu təhsil ekspertlərinin, hətta Təhsil nazirliyinin bir sıra mütərəqi təklifləri nəzərə alınmadan cəmiyyətə təqdim edildi. Biz bu yazımızda heç də qanunu müzakirə etmək niyyətində deyilik. Çünki zamanında fikrimizi bildirmişik. Amma bununla belə qeyd etmək istərdik ki, bu qanunda o qədər çatışmayan cəhətlər, Azərbaycan təhsilini geriyə aparan boşluqlar, bir-birini təkzib edən, onun işlək olmasına mane olan maddələr var ki ...
Qanunu hazırlayan Millət vəkilləri və Komissiya sədri müsahibələrində bu qanunun Çərçivə qanunu olduğu və yaxın zamanlarda on sahə üzrə Alt qanunlarının işlənəcəyini, mövcud problemlərin bu qanunlarda öz həllini tapacağını vəd etsələr də keçən beş il ərzində bu qanunların ortada olmamasının şahidiyik. Problemin kökü budur! Mükəmməl qanunu olmayan sistemdə isə problemlərin olması təbiidir. “Problemli bir ağacın budaqlarını kəsmək yox, onun kökünü müalicə etmək lazımdır” kəlamında deyildiyi kimi. Bizdə isə budaqlardan yapışırlar.....
Onu da qeyd etmək istərdim ki, bu günlərdə Təhsil Nazirliyi özünün “Elektron Resurslar” layihəsini cəmiyyətə təqdim etdi. İnnovativ üsul və formanı özündə ehtiva edən və yüksək səviyyədə keçən bu təqdimatda bəzi Millət vəkillərinin iştirakına rəğmən “təhsil sistemində yeniliklər yoxdur” deyən tənqidçilər təəssüf ki, iştirak etmirdilər. İştirak etsəydilər yeniliklərin olduğunu görərdilər.
pia.az
Digərxəbərlər
Populyar xəbərlər
